LONG AGO TWO BROTHERS RIDING ON A SINGLE HORSE...
"Pape Clément... chevalier Guillaume de Nogaret... roi Philippe...
avant un an, je vous cite à paraître au tribunal de Dieu pour y reçevoir votre juste châtiment! ... Maudits ! Maudits ! vous serez tous maudits jusqu'à la treiziéme génération de vos races !..."
If the Templars trampled the crucifix, they may have copied the example of Arab dervishes who ceremonially rejected the cross with the words, “You may have the Cross, but we have the meaning of the cross.” — Idries Shaw, The Sufis
They practice disciplined obedience. Food and clothing are provided by their leaders; they confine themselves moreover only to what is strictly necessary, and lead a frugal and modest life together without women and children. Following the advice of the Gospels they all dwell beneath the same roof, have no personal possessions, and cultivate oneness in the bond of peace. They seem to possess one heart and one soul, so much has each renounced his individual will to remain blindly submissive to his leader. They are never seen sitting idle, but on those rare occasions when they are not on duty, they are earning their living by repairing their own armor and clothing, or devoting themselves, on orders from their superior, to tending the ordinary needs of their community. There is no distinction made among persons and it is merit, not noble blood that determines rank. Each shows deference to his fellows and works mutually to carry each other’s burdens, thus fulfilling Christ’s law. Any arrogant or frivolous speech or immodest laughter or spreading rumors will entail swift correction. They hold both hunting and gaming disreputable. Jugglers and troubadours and their clownish songs they regards with the utmost scorn for they comprehend the vanity and folly of the theater. They crop their hair in accordance with the words of the Apostle, knowing it is shameful for a man to care for his locks. They never comb it and rarely wash, preferring to appear with tousled hair and dirty faces burnt black as their armor. – In Praise of the New Knighthood.
De enige auteur die ooit een zinnige en m.i. zeer aannemelijke verklaring heeft gevonden voor het grootzegel van de tempelieren is: Piet Van Praet "Van tempelier tot vrijmetselaar, symbolen lezen, bron tot initiatie." Uitgeverij Roularta Books, 1993. ISBN 90 5466 056 2.
Volgens Van Praet is het Zegel van de Tempeliers is van grote symbolische waarde.
Het stelt een paard voor, waarop twee mannen zitten.
Dit is geen teken van armoede zoals veelal werd gedacht; maar het symboliseert de opname van iemand, die volgens de normen die buiten de orde golden, niet gerechtigd was om “te paard” te zitten.
De tweede man werd door de eerste als zijn gelijke bij hem op het paard getild: hij werd een gelijke door zijn individuele verdiensten!
Dit zeer revolutionaire denkbeeld werd doorgegeven als nieuw ideaal of als nieuwe norm voor de opname, ook in de organisaties die uit de tempeliersorde voortkwamen:
Rozenkruisers (filosofische tak)
Alchemisten (wetenschappelijke tak)
Vrije Steenmetselaars (Bouwtak)
Stricte Observance (Organisatorische tak)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten